Xos gelmisiniz!

Həsrət   

Bilməzdim ömrümdən ötən illəri
Dönüb həsrət ilə vərəqləyəcəm
Bir zaman çiynimə düşən telləri
Unudub, özgə tel tumarlayacam

Sanki bir dustağam öz zindanımda

Nədən qapıları aça bilmirəm
Ömrümdən daha çox sevdiyim qızın
Bəs niyə yanına qaça bilmirəm

Bəlkə sevməmişəm heç o gözəli
Mən özüm özümü aldadırmışam
Bir sual yaranır, sevməmişəmsə
Bəs niyə hər gecə mən ağlamışam

Sevmişəm mən onu həyatım qədər
Sevgi ayrılığa boyun əyərmi?
Bu sevgi gətirdi mənə qəm-kədər
Bu qədər əzaba görən dəyərmi?

Elə bil dünyanın sonu da gəlib
İçimdə bir ölmək hissi oyanıb
Sənsiz bu dünyanın mənasıda yox
Elə bil dünyanın özü dayanıb.